ساحل

 

تو نفس می کشی انگار به زیرِ قدمم

با دم و بازدمت

موجِ گیسویِ مرا

آب

به خود میگیرد!

گرمیِ بازدمِ توست

نسیمِ شبِ ساحل

و موج

به عقب راندن و برگشتنِ آب

پیِ هربار

پُر و خالی شدنِ سینه ی توست!

 

گل ِ سفید

 

برف زودتر بارید؟

                        یا من دیر شکُفتم؟!

گلبرگهای سفیدم

                          در برف

                                       جلوه ای ندارند

تا در این سرما

                      - مثل گلی آتشین-

دستِ رهگذران را

به سوی خود بکشانند...

•   

در احاطه ی مظهرِ پاکی

                                 برای تو

                                             من معنایِ پاکی ام...

در گرمایِ نگاهِ تو

                         برف دوامی ندارد!