با خوش خیالی

بودن و داشتنت تا ابد را

تصور می کردم

آرام و رام

               صبور و پرغرور

                                      در انتظار...

•   

حالا که فهمیده ام فقط تا طلوع آفتاب با منی

با ناشکیبایی و ناباوری

                                   و اندک رمق ِ دستهای بی جان و ملسم

"تنهایی"  را

آنقدر محکم در آغوش می کشم

تا "ماه" ی عشقت

از مشت ِ دلم سُر بخورد!

•   

حس عجیبی دارم

از خودم رفته ام

به تو نیز نخواهم رسید!